امروز همه فرانسه و خیلی از کشورهای دیگۀ غربی تعطیل هستن. به خاطر تعطیلات عید پاک. حالا اگه همۀ کشورهای دیگه رو بذاریم کنار، تعطیلی فرانسه خیلی مهمه. کشوری که بر مبنای لائیسیته اداره میشه، جدایی دین از دولت. (و نه از سیاست) بیشتر تعطیلات اینجا مذهبی هست. یعنی اگر بخوام درست بگم، به جز تعطیلات سالروز استقلال فرانسه، بقیۀ تعطیلات اصلی مذهبی هستند. از سال نو بگیرین تا عید پاک و چهلم مسیح و از این حرفا.حرفم این نیست که این تعطیلات اشتباه هستند و باید عوض بشن. اتفاقا میخوام برعکسش رو بگم. حکومت لائیسیته، با اینکه بسیار
۱۳۹۰ اردیبهشت ۵, دوشنبه
۱۳۹۰ اردیبهشت ۴, یکشنبه
زندگی-جامعه, زندگی-خاطره
از رنجی که می برند، (برای کارگران و زحمت کشان)ـ
یک همسایۀ ویئتنامی دارم. اولین باری که دیدمش ساعت 2 نیمه شب بود. در خونه در زد و درخواست کرد که صدای موسیقی رو کمتر کنم و یواشتر داد بزنم. گفت که کارگره و ساعت 5 صبح باید بره سر کار. خلاصه از اون به بعد دیگه هر دو سه شب یک بار همین آش بود و همین کاسه. .برای من خیلی سخته که شبها بی سر و صدا باشم. معمولا در حال حرف زدن با اسکایپ هستم و ویا در حین کار موسیقی گوش میدم. و چون معمولا بعد از 9 یا 10 میرسم خونه، تا ساعت 2
۱۳۹۰ فروردین ۱۵, دوشنبه
زندگی-جامعه
هنرمندان به استثمار کارگران اعتراض کردند. از ایرانی ها خبری نیست اما
کارگران مشغول ستم دیدن اند دیروز در روزنامۀ روزگار خواندم که هنرمندان علیه استثمار کارگران اعتراض کرده اند. خیلی خوشحال شدم و مطلب را پیگیری کردم. چون خبر در نسخۀ پی.دی.اف روزنامۀ روزگار منتشر شده است و این روزنامه نسخۀ متنی ندارد، همۀ خبر را دوباره برایتان نوشتم تا بخوانید: گروهی از هنرمندان برجستۀ هنرهای تجسمی در اعلامیه ای به وضعیت کارگران ساختمانی در ساختن «موزۀ گوگنهایم ابوظبی» اعتراض کردند. بیش از 130 نفر از چهره های هنری در بیانیه ای گفته اند حاضر نیستند آثار خود را در موزۀ گوگنهایم ابوظبی به نمایش بگذراند. مگر آنکه مستولان
۱۳۹۰ فروردین ۱۲, جمعه
زندگی-سیاست, یادداشت
پیکرِ «میراسماعیل» از «جمهوری اسلامی» جاندار تر بود
چه طنز تلخی است که درست در سالروز تولد اولین «جمهوری اسلامی» جهان، آخرین و بهترین نخست وزیرش در بند است. تلخ تر از آن اینکه پیکر پدرش مورد یورش مامورانِ همان جمهوری اسلامی ای واقع می شود که او روزگاری رییس دولت اش بوده است. همان جمهوری اسلامی ای که به دنبالِ یک آرمانشهر اسلامی بود. آرمان شهری که الگوی آن محمد (ص) بود که حتی شکنجه گرانِ تازه مسلمانان مکه را یکسره بخشید. همان مردمانی که پیشتر بردگانِ مکه بودند و چندی بعد فاتحانِ آن شهر شدند.آرمانشهری که الگویش علی (ع) بود. خلیفه ای که هرگز به
اشتراک در:
پستها (Atom)